In deze onzekere tijden met corona wordt pijnlijk duidelijk hoe fragiel de menselijke gezondheid is. Ook wanneer de crisis een hoogtepunt bereikt, zijn de werkende mensen voor onze economie goud waard. Werknemers staan de ondernemers in de pluimveehouderij dagelijks bij. Zo blijft het bedrijf draaien en een schakel in de voedselketen in stand. Pluimveekrant sprak met twee ‘gouden krachten’ uit de pluimveesector.
Dagelijkse leiding over twee pluimveestallen
De 62-jarige Harrie Scholten heeft naast zijn eigen pluimveestallen in Driel met veertigduizend kippen ook de verantwoording over twee locaties in Homoet. Het gaat om Adelhof Pluimvee en De Linge Pluimvee van Marco van Beek. Allemaal volgens het Beter Leven één ster-concept. “Zeven dagen per week als bedrijfsleider. En dat doe ik met net zoveel liefde en passie als onze eigen kippen zonder die ster”, stipt Scholten aan. Zijn vrouw Dinie kan dat beamen. “Harrie is precies en erg zuinig op de materialen en voertuigen. Het alarm van de stallen gaat via zijn telefoon. Of hij nou één of twee keer ’s nachts naar de locaties moet, hij doet het.”
“Je moet er bovenop zitten. Ik kan 24 uren per dag inloggen om de voer- en wateropname in de gaten te houden. Op de locaties kom ik twee of drie keer per dag. Dan kijk ik ook of de kuikens mooi verdeeld liggen, goed van kleur zijn, de voetzolen schoon zijn en de kwaliteit van het strooisel nog goed is.” Harrie Scholten stelt dat zijn verantwoordelijkheidsgevoel wel tot gevolg heeft dat bijvoorbeeld vakantievieren er dan wat bij inschiet. “Daar tegenover staat dat ik veel vrijheid heb. De stallen staan onder mijn verantwoording. Thuis zit er natuurlijk ook vol in. Het is gewoon een sport om iedere ronde goed te scoren. Het mooie is ook dat na zes of zeven weken je weer een nieuwe kans krijgt om het nog weer beter te doen.”
Diergezondheid pluimveesector
De stempel die Scholten persoonlijk zet is het sturen op diergezondheid. “Mijn ideeën daarover deel ik ook altijd met dierenarts. Bijvoorbeeld of een enting met het oog op resultaat wel of iet nodig is. In eerste instantie trekt hij misschien zijn wenkbrauw op, maar achteraf blijkt vaak dat ik het bij het juiste end heb. Gezondheid op resultaat gestuurd, zeg maar. Dat komt ook door mijn ervaring, kennis en inzet.”
Harrie Scholten werkt inmiddels dertien jaar bij Marco van Beek. “Daarvoor werkte ik bij AB Oost als agrarisch ondersteuner.” De passie voor vleeskuikens bleef aan de pluimveehouder uit Driel trekken. Een liefde die hem met de paplepel is ingegoten. Het pluimveebedrijf is namelijk van vader op zoon doorgegeven. “Hij is in 1965 met zes- tot zevenduizend vleeskuikens begonnen. Ook hebben we nog wat aardbeien geteeld, akkerbouw bedreven en varkens gehad. De kuikens vind ik het allermooiste.”
De ervaring maakt ook dat Van Beek zijn bedrijfsleider Scholten vrij laat in zijn doen en laten op de locaties in Homoet. “Er spreekt natuurlijk zoveel vertrouwen uit, dat ze daar zelden of nooit langs hoeven te komen.” Scholten doet in principe alles. “Alleen de papieren rompslomp en de onderhandelingen hoef ik niet te doen, alhoewel er wel over overlegd wordt.”
Complete verzorging van de kippen
Martin Bloemendal uit Barneveld is vaste werknemer bij een pluimveehouderij in Kootwijkerbroek, onderdeel van Broederij Morren uit Lunteren. “Ik werk hier inmiddels twee jaar en doe zo’n beetje alles wat nodig is bij het verzorgen van de kippen. Voeren, controleren, eieren rapen, noem maar op.” Op het bedrijf loopt Melvin Hazeleger rond als bedrijfsleider. Als het nodig is, springt hij bij, maar in principe laat hij Bloemendal vrij in zijn werkzaamheden. “De werkzaamheden zijn iedere dag vrijwel gelijk, dus dat is ook niet nodig.”
De inwoner van Barneveld maakt lange dagen op het bedrijf. Om zeven uur in de ochtend begint de dag en rond zes uur stapt hij weer in de auto voor de ongeveer vijf kilometer richting huis. “Het zijn inderdaad lange dagen, maar het is geen zwaar werk. Het is bovendien leuk om te doen, waardoor de tijd ook voorbij vliegt.”
Pluimveebedrijf in Kootwijkerbroek
Na bijna acht jaar bij Rondeel in Barneveld kwam Bloemendal bij het pluimveebedrijf in Kootwijkerbroek terecht. “Het was ook wel tijd voor ander werk. Mijn broer rijdt op de vrachtwagen en vernam dat ze bij Broederij Morren een extra hulp zochten. ‘Is dat niet wat jou?’. Zodoende is het balletje gaan rollen. Morren is een fijne werkgever. Bovendien kun je wel zeggen dat pluimvee een passie voor mij is geworden. Het is mooi om met kippen te werken. Het gedrag vindt ik reuze-interessant. Bovendien boeit het mij enorm om te zien hoe een dier een ei maakt.”
Bloemendal heeft een lichte vorm van autisme, maar dit hindert hem niet in zijn werkzaamheden. “In het verleden had ik er wel wat last van, maar nu sta ik er niet meer bij stil. Natuurlijk heb ik, voor ik hier in dienst kwam, wel bij de werkgever aangegeven dat ik een lichte vorm van autisme heb. Voor hun is het geen probleem, zolang het voor mezelf ook geen probleem is. Dat vind ik mooi. Wat mijn sterke punten zijn? Ik ben enthousiast, werk hard en denk overal aan.” Wat Bloemendal betreft blijft hij de komende jaren in Kootwijkerbroek werken. “Dit werk is gewoon ontzettend leuk om te doen. Iedere dag stap ik weer met een glimlach de stal in.”
Tekst: Martin de Vries
Foto’s: Eigen materiaal
